Lekcja 3: Obwinianie ofiar

Lekcja 3: Obwinianie ofiar

Ta lekcja daje uczniom możliwość zgłębienia problemu obwiniania ofiar, co często może mieć miejsce, gdy miały miejsce przypadki dzielenia się bez zgody.

Uczniowie będą w stanie reagować w sposób życzliwy, skuteczny i nie obwiniający ofiary na świadków lub udział w incydentach dzielenia się bez zgody.

+ Linki programowe

• • Junior Cycle SPHE Short Course Strand 3:

Połączyć siły: Wpływ mediów na relacje i seksualność

Moduły SPHE Junior Cycle: Związki i seksualność; Przyjaźń, wpływy i decyzje

+ Różnicowanie tej lekcji dla uczniów z SEN

Rozważ użycie ilustracji w tym zasobach, aby wyjaśnić pojęcie obwiniania ofiary. Może to być niezbędne, jeśli zdolność ucznia do przetwarzania informacji, odczytywania wskazówek społecznych lub tworzenia abstrakcyjnych połączeń jest w jakiś sposób zmniejszona. Ćwiczenie 2: Prosić się o to jest opcjonalne. Wiek czytania ekstraktu wynosi około 16 lat, więc jest bardziej odpowiedni dla starszych uczniów lub uczniów o wysokich umiejętnościach.

+ Zasoby i metodologie

• • Animacja wideo tylko dla Twoich oczu
    (dostępne do obejrzenia i pobrania na www.webwise.ie/lockers )

Karta pracy 3.1: Drogi Bronagh

Wyciąg z Prosić się o to autorstwa Louise O’Neill

• Metodologie: Analiza wideo, czytanie ze zrozumieniem, dyskusja w klasie

+ Notatka dla nauczycieli

Zaleca się przeczytanie wskazówek dotyczących najlepszych praktyk przed rozpoczęciem prowadzenia lekcji. Przed poprowadzeniem jakichkolwiek działań zawartych w tym zasobach ważne jest, aby ustalić z klasą jasne podstawowe zasady i aby uczniowie postrzegali klasę SPHE jako otwarte i opiekuńcze środowisko. Poświęć trochę czasu na opisanie wsparcia dostępnego dla uczniów (zarówno w szkole, jak i poza nią), jeśli dotyczy ich którakolwiek z kwestii omawianych na zajęciach i muszą z kimś porozmawiać. Podkreśl fakt, że w przypadku ujawnienia informacji wskazujących na aktywność seksualną nieletnich, będziesz zobowiązany zgłosić incydent do Wyznaczonej Osoby Łącznikowej. Najlepiej jest unikać omawiania rzeczywistych przypadków, znanych uczniom, a zamiast tego koncentrować się na przypadkach przedstawionych na lekcjach.

+ Ćwiczenie 3.1 — Obwinianie ofiar

• KROK 1: Obejrzyj ponownie Tylko dla twoich oczu ( www.webwise.ie/lockers ). W Tylko dla twoich oczu, Seán bronił się przed tym, że Bronagh nie powinna była w ogóle wysyłać seksów. To jest przykład obwiniania ofiar.
• KROK 2: W całej historii i we współczesnym społeczeństwie istnieją niezliczone przykłady przypadków, w których ofiara jest odpowiedzialna za własne naruszenie. Czy słyszałeś kiedyś zdanie „och, on/ona o to prosił”? Często to zdanie może wskazywać na przypadek obwiniania ofiary. Ofiary gwałtu są czasami obwiniane za własny gwałt, ponieważ wybrały ubranie lub nie walczyły. Ludzie uważają, że osoba, która zostanie pobita lub napadnięta podczas powrotu późnym wieczorem do domu, powinna wiedzieć lepiej, niż przechodzić przez niebezpieczny obszar. Kiedy pieniądze są skradzione ze szkolnej szafki, ofiara może być czasami obwiniana za nieostrożność i pozostawienie otwartej szafki. Facet, który zostaje znokautowany przez przeciwnika na boisku piłkarskim, może być obwiniany o to, że w pierwszej kolejności szydzi lub gada.
• KROK 3: Poprowadź dyskusję w klasie na następujące pytania: P. Czy możesz podać inne przykłady obwiniania ofiar? P. Jak myślisz, dlaczego Seán i inni uczniowie byli skłonni obwiniać Bronagh za to, co się stało?
  Przykładowa odpowiedź: Seán był skłonny obwiniać Bronagh za to, co się stało, aby odwrócić winę i chronić siebie. Jednym z powodów, dla których inni uczniowie mogli obwiniać Bronagh, było zdystansowanie się od tego, co się stało. Mogłoby to dać innym uczniom fałszywe poczucie, że im się to nie przydarzyło. Innym powodem, dla którego ludzie obwiniają ofiarę, jest to, że boją się zmian i nie chcą podkreślać przestępstwa, które miało miejsce. Q. Czy uważasz, że komentarze napisane na szafkach były sprawiedliwe?
  Przykładowa odpowiedź: Komentarze napisane na szafkach były niezwykle bolesne. Wyzwiska, które znosiła Bronagh, nigdy nie są uzasadnione i są formą zastraszania, którą należy natychmiast zgłosić kierownictwu szkoły. Niektórzy mogą argumentować, że Bronagh musi wziąć na siebie pewien poziom osobistej odpowiedzialności za to, co się stało, biorąc pod uwagę fakt, że to ona w pierwszej kolejności zrobiła zdjęcie. Bronagh nigdy jednak nie wyraziła zgody na udostępnienie zdjęcia i nie wyobrażała sobie, że zdjęcie zostanie udostępnione w takim stanie, w jakim było.
• KROK 4: Niech uczniowie wyobrazą sobie, że są przyjaciółmi Bronagh. Niech uczniowie użyją Arkusza pracy 3.1, aby napisali notatkę do Bronagh, wyrażając swoje wsparcie i doradzając jej, gdzie szukać pomocy. Przydatne może być rozpowszechnienie listy organizacji pomagających znalezionej w: Załącznik 2 .

+ Ćwiczenie 3.2 – Proszenie o to

• KROK 1: Niech uczniowie przeczytają fragment książki Louise O’Neill, Prosić się o to . Kiedy 18-letnia dziewczyna zostaje zgwałcona przez członków lokalnej drużyny piłkarskiej, jej społeczność zwraca się przeciwko niej. Zdjęcia chłopców naruszających ofiarę, Emmę, są udostępniane w mediach społecznościowych, a jednak społeczność usprawiedliwia zachowanie swoich piłkarskich bohaterów, obwiniając Emmę za pijaństwo, za noszenie prowokacyjnych ubrań, za proszenie o to. Ten fragment książki jest opinią, która pojawia się w lokalnej gazecie.
• KROK 2: Po przeczytaniu fragmentu poproś uczniów, aby zastanowili się, jaki wpływ na Emmę, ofiarę gwałtu, może mieć obwinianie ofiary i przeczytanie artykułu w gazecie. Omów tę kwestię, używając poniższych pytań, aby poprowadzić dyskusję.
  P. Jak mogłaby się czuć Emma po przeczytaniu tego artykułu?
  P. Jak myślisz, dlaczego ludzie obwiniają ofiary za popełnione przeciwko nim przestępstwo?
  Przykładowa odpowiedź: Jednym z powodów, dla których ludzie obwiniają ofiarę/ocalałego, jest zdystansowanie się od nieprzyjemnego zdarzenia. Daje to ludziom fałszywe poczucie, że to nie mogło im się przydarzyć. Innym powodem, dla którego ludzie obwiniają ofiarę, jest to, że boją się zmian, wstydzą i nie chcą podkreślać przestępstwa, które miało miejsce.
  P. Wyjaśnij, w jaki sposób wyciąg jest przykładem obwiniania ofiary.
  Przykładowa odpowiedź: Autorka tego utworu bardzo wybiórczo podchodzi do zawartych w nim szczegółów. Podkreśla złe samopoczucie emocjonalne pogrążonej w żałobie matki, aby zachęcić do
  czytelnikowi sympatyzować z oskarżonym. Tymczasem nigdy nie opisuje, w jaki sposób przestępstwo wpłynęło na ofiarę, Emmę lub jej rodzinę. Zamiast tego dziennikarka używa hiperbolicznego ostatniego zdania, aby winę za zbrodnię mocno obciążyć ofiarą, a tym samym manipulować czytelnikami, aby zgodzili się z jej tokiem myśli.
• KROK 3: Niech uczniowie przygotują reportaż telewizyjny dotyczący sprawy Ballinatooma. Sprawa ma zostać rozpatrzona w sądzie. W raporcie uczniowie muszą unikać obwiniania ofiar, a także unikać używania języka, który mógłby zaszkodzić sprawie.